9
Yorum
48
Beğeni
0,0
Puan
2436
Okunma
Kader , hayat sofrasında
Sessiz çığlıkların senfonisi eşliğinde
Zamanın açgözlü çarklarıyla
Ruhları , lokma lokma çiğnemekte .
Boğazlarda son hıçkırıklar
Yakaran avuçlarda
Işıksız gözlerden
Dökülen veda gözyaşları…
Yavaş yavaş yok olan
Ruhlardan kalan son kırıntıları
Silip süpürmekte…
Şairin dediği gibi
“İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak
hatırlandığın kadar yaşarsın…”
Bu ise yaşamak…
Beyhude ağlamak,haykırmak.
Son dilek olmalı dudaklarda artık.
………………”üşüyorum örtün üzerimi .”
………………………………………..ENA.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz