Artık zamanı geldi “gerçeği” duyurmanın
Artık zamanı geldi, dünyaya buyurmanın

Ben seni seviyorum, seviyorum ama çok
Yüce Efendim sana, aşkımı anlayan yok
Candan sevilmiyorsun, içimi gam doldurur
O gün bir kun feyekun, her muhali oldurur
İnan anlamıyorlar bendeki değerini
Ben alacağım o gün muhteşem eserini
Sağır kulaklarında seda bulacak gerçek
Gönüllerde açacak hakikat denen çiçek
Sana ruhumu verdim, armağan niyetine
Kavuşturduğun için onu hürriyetine
Vakti gelince duyar bütün dünya sesini
Sevgiyle dolduracak onlar kalp kesesini
Er geç ben göreceğim ve sen de göreceksin
Gönül kapılarından, ruhlara gireceksin
Kalpler, taş gibi kalpler, ezilecek bir gece
Deve kafa tutmak da neymiş görecek cüce
Alıp gidecek o gün, samimi kullarını
Para pul kesmeyecek nurani yollarını
Kim ölmüş kim ölüyor, bakmadan arkasına
Yürüyecek bürünüp Muhammed hırkasına
Hakiki iman neymiş, anlayacak mukallid?
Nereden bilsin aşkın tadını bilmez mülhid
Bu tipler görmez, duymaz, anlamaz ahvalini
Menfaat süslemiştir, toz pembe hayalini

Yüce Efendim, al ne varsa hakkına düşen
Oluncaya dek yarın, tamamen rûz-ı ruşen


S / ÂYE 22 EKİM 2018 / ESKİŞEHİR

rûz-ı ruşen: Aydınlık gün
Mukallid: Taklitçi
Mülhid: İnançsız.