"sana çoğul bir yalnızlık borcum var
kapının arkasında
en soldan üçüncü şiirin ilk dizesi"


diyor ki

kalp ağrılarıma iyi gelen bir dut yaprağını ıslatip gözyaşımla
bastırıyorum yaralarıma
açıyorum pencereleri sonsuza doğru

bir yağmur ki
ıslattığı kederin sol yanına düşler ekliyorum
toprak kokuyor
çiçek kokuyor yastığımın altında ki acının gölgesi...


özlemin çarkında kırık bir hatıranın izleri duruyor
göğün dibi diyorum karanlığın en koyusuna
sonra gözlerin
sonra ellerin

herşey kayıp ...



başka bir dünyanın soluğundan çekiyorum
içim içime dar geliyor
kendi sesim kendine dargın hiç bir şarkıya eşlik etmiyor
susuyorum ya

deli bir rüzgar geçiyor önümden
laciverte takılmış
yıldızlar ısmarlıyorum
denizler ötesine


dağlar kesiyor
bileklerimden can damarımı ,akıyorum akıyorum

içim nehir
içim zehir...


soruyorum üç defa sevdin mi
sevdin mi
sevgin in mi...


soytarı gölgelerden adımlarımı kaçıyorum
adımlarım benden öte giden bana yetişemiyor

kuşların
kanatlarına vurulmuş mühürler engel mi uçmaya
ya da suç mu
bir rüyadan uyanmayı bekleyen prensesin
dudaklarında kanayan aşka usulca
dokununca...





---

YILDIZ