Toprak ve taştan yapardık oyuncaklarımızı
Çocuktuk stres nedir bilmezdik
Topraktır aşk..

toprak ve taştan tozlanırdı kirlenmezdik
En fiyakalı oyuncak arabamı kayadan seçerdim..
üzüm bahçesindeki evim topraktan
Üzüm saçakların gölgesi ah o günleri bilir misiniz?

Uzun ve ak sakalı dedem elleri nasırlı dedem
beni izlerdi gülümserken...
Bir elinde sepet bir elinde üzüm toplardı mahsere için
Seslenirdi bana oğlum geleceğin mühendisi diye
Köprü yollarımızı sen yaparsın ..
Anlamaya çalışırdım ne demek istediğini

Uzaktan bir ses hadi oğlum elini yüzünü yıka yemek hazır
Yıkamasına gerek yok derdi dedem ..

Ne güzel kokuyordu bağın içindeki nenemin tıfıkte pişen mercimek çorbası
Soğanın cücüğü hep bana kısmet olurdu tandır ekmeğiyle birlikte

Molla ...
közdeki kaçak çayın kokusu,
ve
Elimde kocaman iri gözlü üzüm salkımıyla koşardık..
mutluyduk tozu toprağıyla...


Gerçek yaşantımdan derleme..
---------------------------------------------------------------------
Tıfık - Taş ocağında yanan odunlar.
Mahsere – Üzümün şireye çevrildiği alan.