Ağzının kenarından
Yastığa salya akıtan
Horul uykulardayken
D’ipsiz ipsiz bir Ekim gecesi
Efil efil râyihânı serpiştirip
S’efil bir rüzgârın edepsiz entârisine
Geçiver sokağımdan
Öyle usûl usûl değil
Tüm usûlsuzluğunla
Olabildiğine
Ve
Alabildiğine uslûpsuzca
Vura sa’vura ayaklarını
Karnına kapılarımın






Süzül içeriye
Asûmânın kuzgunî koynunda recmedilmiş
Üryân giryân bir rûya gibi

Boynunda
Cennet’ten tardedilmiş
Cinnet getiren nefesim

Alnında
Bülten bülten sabıkalı dudak izim


Menevvişli dalgır sokaklarda
D’algın algın ilerleyen gölgenle dalaşlı
Yalpak ayak izinle kavgalı
40 yıl hatırlı gözlerim

Ve

Düğmelerine müebbed ilikli paslı ellerim

Menzilini kaybetmiş
Abası yamalı bir abbas misâli
Bîhûş berdûş dolanıyor yine
Saçlarının mecûsî ayinlerinde aklım





Gel
İki yudumluk
Kaçık bir çayın dibinde demlensin
Tırfı
Çifte kavrulmuş hasretimizin

Gel
Birkaç mısralık
Keyfe kâfiye cinasları sürüp dilimizin bilgisine
Afilli alengirli bir sus çekelim
Günâhlarımızın cem’ yerine

Gel
Çargâh bir perdede kırılsın
Sol’umuzun anahtarı

Gel
Bir 47’lik Arp’ın tellerinde
Hisâr Hicâz kesilsin
Ağrılarımızı emziren Şehnâz şarkıların
O mağrûr
O mağmûm
O mahûr başı




Gel
Herkese de yazılmıyor bu meret