Yokluğunda hayallerimdir gerçeğim
Sensiz bir dünya düşünemiyorum
Işığı sönmüş yıldızlar gibiyim
Ordan oraya çaresizce sürükleniyorum .

Duvarlar set çeker ya önüne
Yıkılır köprüler birbir
Unutursun gülmenin sıcaklığını
Kayıp gider hayatından
Sevdiklerin bir yıldız gibi
Kimi takılır rüzgarların peşine
Kimisi de iz bırakır yüreğinde
Her nefes aldığında acır için
Bir kurtuluş olarak görürsün ölümü .

Gidişinle yetim kaldı yüreğim
Hüküm giydim yalnızlığa
Tek celsede kesildi cezam
Kapandı demir kapılar üzerime .

Sen anlatamadığım duyguların sahibi
Gözlerimden sakındığım
Kaybetmekten korktuğum
Hayallerimi hep ertelemek zorunda kaldığım
Gözlerime dolan fakat akıtamadığım gözyaşımsın .

İçimdeki isyanlar geçmişin birikimi
Sen nerden bileceksin
İçimde kopan fırtınaların
Benden çok şeyler götürdüğünü
Söylenecek herşey söylendi
Ama iki lafın arasına sıkıştırmak istedim
Seni daha gitmeden özlediğimi .

Aşka küstürme beni
İçimdeki çocuk gülsün
Sevdamın közleri alev alsın yeniden
Ruhum huzura ermeli artık .

Hayat denen bu yolda
Bir tek sen ol yanımda
Ürkek bir ceylan gibi titriyor yüreğim
Ne kadar zormuş seviyorum demek
Dilimin ucuna gelip de söyleyememek ...






Refik
09 . 10 . 2018
İstanbul