1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
817
Okunma
dört mevsimden biri düşünce
üşüdü içim
en çok sarı sonbaharı severdik
sıcak çayın kaşık sesinde bakışırken
kirpiklerin eyvallah eder,
göğsüm kabarır, gönlüm eğilirdi
sonbahar düşünce
duyguların başkenti düşüyor
yaprakların savrukluğu gibi
insan da savruluyor
dal yaprağı dökerken, kök inciniyor
ne rüzgar o ılık meltem
ne de dalga o usulca sokulan
yalnızlıkta artık bir başka ağır
yaprak dökümü misali
dökülüyoruz anılara…
her şeye rağmen
bir çay daha demle
önümüzdeki yıla
bahanemiz olsun.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz