bu deli gönlüm durmaz,
her gün ağlarken bir hazanda,
bir mecnun gibi,
kimsesiz, yalnız sokaklarda,
bilmiyorum ki, ben neyim?
neredeyim?
aradığım bir tek sen var,
şu akşamlarda.

bir yıldız kayardı, tek bir yıldız
gönül akşamlarında.
ümitlerim boğulurdu
her batışında.

kalbimde hüzün, gözlerimde yaş,
içimde sen, yanımda sen
olmadıktan sonra.

geçip giderken görmüştüm seni,
gökler ağlamıştı, ben ağlamıştım o an.

şimdi;

baktığım uzaklarda,
seraplaşan hayalinle, o mekan
tılsımlanır, ben hala o noktada,
asla ve asla vazgeçemem,
seni görmek arzumdan.

ah nasıl bir hatıraydı o,
içimde bir sel gibi taşıp coşan
kurumuş çölde çiçekler açtıran,

ölmüş ruha, can suyum.!

1985/HASSA/HATAY