Çağa Tanıklığım


Unutulan bir şey var çağın heyulasında
Her tanığın iki yarası var şair iki yarası
Bir tanıklığın yarası bir anlamanın
Yaşadığım hayatın içinde yaşlandım
Koştuğum yollarda çarmıhlar vardı sıra sıra
Bankalar kardeşliğin yüz karasından boyanmıştı
Unutulan bir sılayı rahmi nasıl hatırlatırsa
Güvenlik şifresinde annemin kızlık soyadı
Öyle hatırladım unuttuğum emaneti
Sonra bir reklam girdi araya unuttum
Unuttum insanlık defterinden silinme korkusunu


Haydi, simurg söyle bana bu koku nerden gelir
Neden genişleyen mekânlarda ruhum daralıyor
Kim belirledi anneler gününü yılda bir kere
Spot bir mağazanın vitrininde görünen
Batan bir gemi ya da düşen uçak olmasa
Hatırlanabilir miydi taksitler arasında anne
Her tanığın iki yarası var şair
Bir anlamanın bir tanıklığın
Simurg ağlayan bir kalbim var oyuncaklar arayan
Kermesler, kimsesizler toplantıları sonrasında
Çocuklar ve çiçeklerle bir uğrayıversem huzurevine
Ben bir tanığım şair çağın heyulasına
Ay ışığına şiir yazmayı çoktan unuttum
Gün be gün artıyor ümmet olmak korkum


Her Musa’ya bin firavun hazırlayan bu çağın
Her Ömer’i öncesine hapseden tuzakları
Korku filmlerde yaşanır Allah’ı nerden bilsin
Nerden bilsin aşkın sildiği korkuları
Her tanığın iki yarası var şair benim üç
Ölümsüzlük hangi gazetede kaç kupona
Gözyaşının resmini çekemedim pahalı mitinglerde
İnsanlık defteri bomboş yer yok şeytan safında
Kuponlarımı kaybettim bir cami avlusunda
Her tanığın iki yarası var şair benim üç
Geceyle gündüzün karıştığı bu haz çağında