Gitmektesin yar...

Adımlarını yüreğime basa basa,
Bir elinde şiirlerim,
Ötekinde sevdan,
Usul usul gitmektesin,
Belli etmek istemezmişçesine,
Pılını pırtını toplayıp,
Fotoğrafıma son kez bakıp,
Beni hayallerle bırakıp,
Umutlarımı da alıp gitmektesin yar....

Gitmektesin yar...

Hani geldiğin gibi, pek utangaç bakışların,
Üstelik gitmekten öte, kaçar gibisin..
Beni bendeki deliye emanet edip,
Bu aşk-ı memnuyu bitirmek ister gibi,
Yüreğimden gizlice gitmektesin,
Döneceğine söz vermeden,
Yanığımı her geceki gibi öpmeden,
Ardına bile dönmeden,
Çaldığın yalnızlığımı geri verip, gitmektesin yar...

Gitmektesin yar...

Dur diye yalvaramadan,
Ayaklarına kapanamadan,
Başımı sinene yaslayıp bir kez daha ağlayamadan,
Seni sevdiğimi bir kez olsun haykıramadan,
Sevdasızlık sandığın sevdamı anlayamadan,
Bedenin ileri, gönlün geri geri gitmektesin...
Suskunluğumu bıkkınlık sanarak,
Yüreğimde yaktığın ateşi söndürüp,
Parmakların parmaklarıma hasret, gitmektesin yar...

Gitmektesin yar...

Gittiğini kendin bile anlayamadan....
Yeminlere aldırmadan...
Aşkına bir zerre toz kondurmadan,
Gönlünün sevdasına, beynin utanarak gitmektesin...
Duygu - akıl çelişkisini çözemeden,
Henüz on sekizinde, bir fırtınayı dindirip,
Kendi yüreğini kor ateşlerle yakıp,
Dünyada henüz tazeyken sana gec kalmıs bir canın,
Cananı olamadan, olduğunu anlayamadan gitmektesin yar...

Gtimektesin yar...

Uğruma harcadığın onca şeyin lafını bile etmeden...
Ben senin olduğumu yeni öğrenmişken,
Yüreğinde bir kez olsun sevildiğini hissetmeden...
Artık birşey gelmez sanıp elinden,
Beni yaşatayım derken, sen ölmektesin yar...
Ben seni seveyim isterken,
Sen benden geçmektesin yar...
Ben sana yeni gelmişken,
Sen gitmektesin yar...

Selim Seven