2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1180
Okunma
Gece çökmüş gene
Penceremin, ay karanlığına
Her taraf sukut
Bu gece de gene soğuk
Yine başım da bir kasket ağrısı
Kimse de yok
Bu bendeki yalnızlık rıhtımın da
Geceye çalar oldu
İyice gözlerim
Fayda da etmez hani
Karanlığın en ucr-a yerlerine
Kaybolmuşum yine
sessiz çığlıklarım da
Söndürülmeyi unutulmuş bir mum gibi
Loş bir ışık saçıyorum işte
Şu başı bozuk yalnızlığımla
Derinden ahlarım-vahlarım da
Fayda vermez gene bana
Unuttular herhalde beni
Şu gecenin sessizliğin de
Dar ağaca sarılmış bedenimle
Geceye çığlıklar bıraktım, yerleşsinler diye
Belki yalnızlığımı gidermeye gelirler...
#Peryasız
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz