Ruhumun eşsiz güneşiydin cananım
Sana yıllardır hasret kaldı bu canım
Kaç mevsim geçti gittiğin günden beri
Özledim senden gelecek haberi

Sordum balkona konan güvercinlere
Kulak kabarttım sabah esen yellere
Bir haber duysam ağlardım mutluluktan
Bir sürpriz yapıp gözüksen karanlıktan

İşte ben böyle dalarım hayallere
Bazende seni sorarım bilenlere
Bir tuhaf olur seni sorunca dostlar
Hasret çekenler benim halimden anlar

Deli mi derler acaba içlerinden
Öyle olsaydı anlardım yüzlerinden
Acıyorlardır perişan hallerime
Şahit olunca tüm bekleyişlerime

Kimse dönmüyor senin gittiğin yerden
Sende dönmezsen gelmez hiçbir şey elden
Öylesine zor sensizliğe inanmak
Sabah olunca yokluğunla uyanmak

İşte halim bu ey canımın cananı
Ne kadar oldu unuttum ben zamanı
Ömrüm bitmezse umut tükenmeyecek
Kalan ömrümde beklemekle geçecek