Oyunları takibe, yetmiyor kapasitem
Satranç oyunu gibi, kurgulanıyor sistem
Beni hep meşgul ediyorlar, sağ tarafımdan
Sinsi sinsi mat ediyorlar, sol tarafımdan

Satranç misalini verdim, kendi üzerimden
Bu sonucu çıkarmışım, şahsi gözlemimden
Dünya’da ki emperyalist güçler, bir kaç tane
Aslında tek başına etmezler, hiç bir nane

Bütün sorun içteki, yapay dağınıklıkta
Bizi oyalıyorlar, siyasi bataklıkta
Ötekileştirmesek, illa birbirimizi
Tartışıp çözebilsek, bütün meselemizi

Yapamaz hiç birşey, küresel denen safsata
Onların yaptığı, sadece kuru şamata
Eğer virüs kadar olsak, birbirine bağlı
Ne ABD li şımarır, ne de Avrupalı

Vatan sevgisi olurmu ki, kuru kuruya
Hep birlikte yönelebilsek, asıl doğruya
Ne kadar safmışız biz, olmuşuz bölük pörçük
Yıkılan toplumların, bu gün hepsi küçücük

Türkler için “bambaşkadır”, hep demiyormuyuz?
“Türk baskıya gelmez” diye, övünmüyormuyuz?
Neden kendi içimizde, bitmiyor derdimiz?
Saflarımız çok dağınık, nedir bu halimiz?

Herkes söyler kendi kendine, hep haklı şeyler
Tüm dinledikleriniz kurar, süslü cümleler
Memleketi kurtaranlarmış, sadece onlar
Daima yanlış yapanlarmış, geri kalanlar

Ey bilmiş kişiler! bu söylediklerim size
Ahkâm kesmeyipte, bir araya gelsenize
Bu kadar bilgiçsiniz, niye birleşmezsiniz?
Hep ayrı durursanız, bir adam etmezsiniz