Bir yaz daha biterken, bir geceyarısı
Karanlık bir eylül düştü ayakucuna
Ne demekti bir ayın yere düşmesi?
Güneşin aklını çelen biri mi vardı?

-Mevsimlerin dilini anlamak çok zor
Göründüğü gibi olmuyor gerçekleri!..-

Denizdin ya sen, oturdun iskeleye
Bıraktın ayaklarını boşluğa
Gündoğumunu beklerken
Daldın denizin kara kaplı sayfasına
Açtın kollarını, dövdün dalgaları
Ve içinden bir sayı tuttun oniki-onüç gibi
Tuttuğun sayı kadar savaştın girdapla
Orada yalnız sen
Orada yalnız günbatımı
Ve orada eylüle yenik düşen bir adam vardı
İçinden tuttuğu sayı kadar kulaç atabilen..

Yüzdün suyun bittiği yere kadar
Ve sonra çekip gittin gün düşerken denize...

Eylül! Hani senin renklerin çok güzeldi
Hani gökkuşağına benzerdi saçların şiir mısralarında
Yakıştı mı sana yüzünde fecrin okşayan ellerini seven
O güzel adamı kandırmaya, sevdiklerinden ayırmaya...

Sonbaharın soğuk toprağısın sen
Senin koynunda üşümemek ne mümkün
Babam orada çok üşüyor!..

Rukiye Çelik/ANKARA
12-13 Eylül 2018-12