Usandım hayatın acı derdinden
Mutluluk harmmış bana ezelden
Mutlu olup gülmedim bende ezelden
Derdime kader dedim ağladım


Kader böyleyimiş ayrıldı yolum
Bir bir kırdın her iki kolum
Ne evim kaldı nede bir yurdum
Acllara kadar dedim ağladım


Yollar değil bizi kader ayırdı
Küsmüş cananım çaresi varmı
Sırma ile işledim telli duvağı
Derdime kader dedim ağladım


Seni düşümde ağlarken gördüm
Mutluyum Sanma ben hergün öldüm
Ağladıkça hergün deliye döndüm
Derdime kader dedim ağladım


Bir gaflet geldi garip başıma
Elim gitmez oldu gözyaşlarıma
Çekseydin beni sevgi yurduna
Derdime kader dedim ağladım

Şair. Kamil. Karaağaç. 9 9 2018. 421