Ve özlemek rodina , senden bana mirastır
Rotalar bulanıkken , anayollar çıkmazdır
Tren garlarında nöbet tutmak boşuna
Bu hasret bana azdır
Dipsiz bir sızı çöker döşüme

Tüm yönlere trenler vakti ile ulaşır
Rodina,sana giden raylar bile muamma
Her bir düdük sesinde ,dolaşır elim ayağıma
Vuslat ihtimalinden sızan güneş karışır tünellerime,
Sevinirim , belli etmem amma

Sana şiir yazmayı ertelemek mi lazım
Steplerde tüm renkler hem mi sarı tonludur
Rodina , batıdan akan sızım
Bilirsin ki sevdamız ışık soyludur

Rodina çabalıyorum
Ki bu yangın peyderpey ciğerime değse de
Seni özlememeyi bir sanat biliyorum
şuur altımda perde ardına sinmiş
"Özlem" denen noktayı cımbızla yoluyorum
Derüni sızılarım , gurbet sihriyle dinmiş
Acz ile inlemeyi seranat biliyorum
Ro
Di
Na
Seni özlememeyi bir sanat biliyorum..

Farzımuhal