3
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
1342
Okunma
Gürültüsüz adımlarla giriyoruz bekleyişin evine
Yalnızlığın çekmecesini dağıtıyor
Gözümüze sürme gibi çektiğimiz umarsızlık
Sanki kişneyen bir at odaya dökülenler
Karanlık bir yerde
Gökyüzündeki yıldızları saymak gibi saatler
Söyleyeceklerimiz biriktikçe dibi tutuyor harflerin
Dolanıyor herkesin başında kara bir bulut
Uğuldayadursun dudağımızda dolanan fırtına
Evler, köprüler yıkıldı bu çağda
Şimdi yeni bir gökyüzü boyuyorum
Kanat takıp kendime
Ayağımı bildiklerinizden kesiyorum