Yine kalem kağıt önümde...
Yine oturdum yazıp çiziyorum...
Öyle kendimce...
Dostum...
Beni aşka aşık sanıyorlar...
Aslında bir ruhla bütünleşmeden...
Aşkın gerçek kimliğini bulamayacağını bilmiyorlar...
Bilmiyorlar be dostum bilmiyorlar...
Dostum...
Karşımda görüyorum,hissediyorum...
Ama elimi uzattığımda dokunamıyorum, tutamıyorum...
Kolay olduğunu düşünüyorlar...
Görmüyorlar ki...
Karşılıksız olanın...
Aşk değilde...
Büyük bir acı olduğunu görmüyorlar...
Görmüyorlar be dostum görmüyorlar...
Görmüyorlar işte...

----

Önce sevdim diyorlar...
Öyle inandırıyorlar ki kendilerine...
Toz pembe düşlerde gezdiriyorlar seni...
Günlerce...
Aylarca...
Belki de yıllarca...
Sevildiğini sanıyorsun, inanıyorsun...
Öyle inanıyorsun ki...
Sonunda taparcasına bağlanıyorsun...
Sonra hiçbir şey olmamış gibi çekip gidiyorlar...
Yine hüsrana uğradığını...
Terkedilince...
Tek başına kaldığında anlıyorsun...
Düşünmüyorlar be dostum seni düşünmüyorlar...
Ne verdiğin sevginin değerini biliyorlar...
Ne de seni dirhem dirhem öldürdüklerini görüyorlar...
Görmüyorlar be dostum görmüyorlar...
Görmüyorlar işte...

----

Düşlerimde görür,
içimde büyütürdüm ben hep Onu...
İliklerine kadar hissederdi sevildiğini...
Benim gökyüzüm Oydu.
Her yerde Onu görmek,
hep yanımda olmasını isterdim...
Kokusunu içime çekmek,
her nefes alışımda Onu solumak isterdim...
Ama değerimi bilmedi...
Görmedi be dostum görmedi...
Beni bir türlü görmedi...
Şimdi gören gözlerim kör...
Dilim düğümlenmiş...
Artık yönümü bulamıyorum...
Görmüyorlar ki be dostum görmüyorlar...
Görmüyorlar işte...

----

Umutlarımı, hayallerimi kaybettim ben...
Sana dair ne varsa alıp götürdüler içimden...
Sadece acılarım kaldı...
Onlar da bende saklı...
Kalbimin derinliklerinde saklı...
Görmüyorlar be dostum görmüyorlar...
Buz gibi soğuk suda bile...
Alev alev yandığımı görmüyorlar...
Görmüyorlar işte...

Yazan : Recep Hamza