Aşkı kim tarif edebilir ki
Kerem gibi yanmadan yüreği
Gözlerine her baktığında için titremeli
Ayakların yerden kesilmeli
Bak kapında aşk dilencisiyim
Gözlerimde iki sağanak bulut
Dokunsalar ağlayacağım
Yüreğimde kordan bir ateş harlanıyor
Söndürmek istesem de sönmüyor
İçimde kopan çığlıkları duymuyorsun
Sözlerin bir hançer yarası .

Dalından koparmaya kıyamadığım bir gülsün
Eğer bana dokunacağım kadar yakın olsaydın
Ayaz gecelerde
Üç beş nöbetleri tutar mıydım
İsmini her duyduğumda
Boş yere ağlar mıydı gözlerim
Susma bir şeyler söyle sen de
Benim gibi atma içine
Yokluğum nefesimi kesiyor
İnceldiği yerden kopsun da diyemezsin
Herşeyi konuşarak çözebiliriz .

İlk öpüşün geliyor gözlerimin önüne
Nasıl da titriyorduk ikimizde
Dudağın yarı aralık kapalıydı gözlerin
Bir nefeste çektim seni içime
Dudağının ıslaklığı hala dudaklarımda .

Saçının bir tek teline dokunmaya kıyamazken
Şimdi hangi yaban eldesin
Hangi hoyrat eller sarıyor seni
biliyor musun can dediğim
Sevmeyecek bu yürek hiç kimseyi
bir sen daha olmayacak
Hayatımda aldığım en güzel hediyesin
Yazdığım bütün şiirler sanadır
Bir sen daha yazmayacak kalemim .....






Refik
03 . 08. 2018
İstanbul