Tanrı bağışladı derken vurmuş tokatını
Ayrılığın yanıbaşına çöküp kalmışım
Ver yansın edip gelmişine geçmişine
Bir kaç kadeh atıp soramadım
Yılların hesabını kendi kendime
Şimdi soruyorum size
Anlatabilir mi yıllar yaşadıklarımızı
Yokluğunun yüreğime ağıt gibi düşdüğünü
Senin dağına kar yağmaz bilirim
Bana kendi dağımdan bahset arkadaş
Sarı yaprak gazel olup
Ozan teline düştüğünde
İnledi mi türkü türkü name name
Geldimi kulağına çoban sesi kavalın
Uykusuz battı mı dikeni gözüne
Bu gün
Öyle bir tasa öyle bir kaygı
öyle bir telaş var ki yüreğim de
Ne desen ne söylen faydasız
Bozguna uğramış gibiyim
Gelde anlat anlata bilirsen gönlüme
Say ki yağmura düşyor ansızın
Islanıyor sırılsıklam öpüşlerimiz
Senin hissene gül sevdası
Nehirleri taşıyor volkanlar kaynıyor
sabahın köründe uyandırıyorsun beni
Bende diyorum ki
Al tutamadığın ellerimi götür
Usulca dokundur dudak uçlarına
Sakla yalnızlığını yalnızlığıma
İçinin kanayan uçurumlarından
Sarı çam gibi sök al kökünden
Esmer başaklar bırak
Alın terini sür ekmeğime
Öpmezsem zümrüt bakışlı gözlerinden
Bende namert olayım
Şimdi birer yaralı ceylan gibiyiz
Kararsız kalmışız ölmüşüz ikimizde
Katilimiz zamanmış meğerse
Bastırıp sımsıkı dudaklarımı
Cehennem gibi yanarken
Öpmemek isterdim ağzının içinden

Salim Erben