Masallarda sandığı dağın yamacında
Kuytu bir köşesinde açıyordu bir çiçek
Mavisini çoğaltarak..
İçindeki fırtına kuşlarını özgür bırakarak
Yelkovan kuşu,fırtına kuşu..
Yön bulmada ne kadar da güçlü!..
Şimdi koloniler halinde havada..
Beni bıraktılar Kafdağı’nın yamacında
Doğduğun yer burası dediler..
Beni uzun mesafelerden uçurarak getirdiler
Bir sevda ki uyandı;
Sanki bu güne akan bir ırmaktı
Başladı sevgi sağanağı
Tohum ıslandı ıslandı
Yıkanıyordu yürek
Yeşerecekti umuda seviler
Ağardıkça bilinçler
Çiçeğinin mavisi
Aydınlanma’ya açılan bir çift kanat
Kanat kanat çoğalarak
Serçenin ürkekliğini aşarak
Süzüldü göğe doğru kartal gibi kanatlanarak
Heraleyüs ve Herakleas diyarından uçarak
Heraklea Diyarı Ereğli’yi anlatarak..
Uygarlıklar beşiğinden
Heraklea Nehri’nin zümrüt yeşilinden
Selam! Selam!..Selam diye haykırarak..
Kucak kucak maviliği çoğaltarak
Kafdağı’nın Kuytusundan diriliyor bir çiçek..
Sevgiye uzanan yoldan
Yanıp yıkılan anılardan
Enlem ve boylamlardan
Her şey kül için,kül için..
Külünden yeniden doğarak..