2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1276
Okunma
bir ayrılık hikayesi, hem de çok severken ve sebepsizce. sadece kadının toplumsal baskılardan çekincesi
düşündüm de ben hiç yaşamamışım senden önce.
Sanırdım bir tek insanlar ve onların yaptıkları var yer yüzünde.
Ara sıra kuşları fark ederdim yalnızca.
Meğer dünya ne kadar farklıymış senden sonra...
Ağaçları, börtü böceği gördüm gözlerinden,
O zaman anladım deniz de maviymiş gökyüzü kadar.
Ağaçlar çiçek açar yaprak dökermiş mevsimlerle.
Rüzgarlar yağmur sense nefes taşırmışsın hayat olsun diye.
Ömür oldun işte katre katre yaşanan
Can oldun candan içeri katılıp bedeni ısıtan.
Bir de gözlerin,
Hep bana bakası gözlerin yok mu yaktırır bütün dünyayı.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
