Ölüm derlerdi, ölüm
Bir çaresi yok onun
Var mı kırılan kalbin çaresi
Ölüm olmasa da ucunda
V e ölümden geri kalsa da
Onun da yok ustası hala…

Faydalar da faydasız , imkanlar da imkansızdır
Yaşamak var ya yaşamak, aşkla belki anlatılır.
İşte o zaman aşk anlamlı yaşanır..

Aşklar ne kadar büyükse
Açtığı yaralar da öyle
Ya olmamalı aşık, ya olmamalı aşk.

Hayat katı bir seçim
Ya müşkülle yaşamak var, ya da aşksız kalmak
Her yiğidin hakkı değil aşksız olmak,
Aşk odur ki, sevgiyle bakmak.

Geçse de dikenleri eline dilberinin
Harcansa da hoyratça emeklerinin
Ve dahi artılarının, eksilerinin,tüm benliğinin
Ezilmesine susmak, sabra sığınmak
Bir şehla gözüne yitmektir sevgilinin .

Keskin dile kulak tıkamak,ketun davranmak
Uğruna defalarca acıyı tatmak
Ölümü yakında, yaşamı uzakta bilmektir.

Katlanmaktır cevri cefaya, rıza göstermek
Taş üzerinde yatarken, pamukta sanmak
Yokuşta hızlı, inişte yavaş kalmak
Tutarken elinden onun, donakalmaktır.

Sesinde ezgilerin senfonisini
Yürüyüşünde kalp sızlatan ataletini
Oturuşunda taze bir fidanı, yahut kuğuyu görmek
Kırıldığında parça parça, sağlammış gibi olmaktır.

Kalbinin atışını göğsünde hissetmek
Nefesini her an yanında bilmek
Dokunuşunda örneğin, pusulası bozulmak,
Ormanda yolunu kaybetmektir aşk.

Yoktur ki bir aşk, olmasın acısı
Acısı olmayan aşk, verimsiz bir toprak
Esasen aşk, çölde bulmak vahayı
Vahada su şırıltısını,şelale sanmak
Kadeh kadeh sevgiliye sunmaktır.

Oğuzhan KÜLTE