3
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
1319
Okunma
Kimse düşlerini kaybetmemiş gibi karanlıkta
Sabahları üstlerine giyiyorlar yaşamak telaşını
Dünden kalan ifadeleri yıkayan o su
Bir ömrün hüznünü temizler gibi ölü yıkamalarında
Kimse kimsesini kaybetmemiş gibi
Öyle bakıyorlar aynalara
Ben buralarda değilim
Saçlarımda çözülmemiş bir hayatın kördüğümleri
Tanıklığını geceye sunan günler gibidir
Bir elimin parmakları
Ve her birinde bir kuklayı oynatan ipler asılı
Ben deniz diyorum o aş diyor
Ben gök diyorum o iş diyor
Kırları anlatsam diyorum
O ipleri gösteriyor
Ben buralarda değilim
Elimi uzatsam gündüze
Ayağım değmez geceye
Hayat denilen
Bizi parçalara ayıran bir bıçak gibi
Ensemizde duruyor öylece
Şiirin sahibi
Cevap Yaz