ölüm düşün pes etmesi
aşksa yüreğin kök salmasıdır umuda
ya imge neyin nesidir
varlıkla yokluk arasında
volta atıyor zaman
ama nakıs
ama tamam



sevildiğin kadar değerlisin
nefret edildiğin kadar külfet
lal bir dili
kim ısırabilir ki ağız tadıyla
var olduğun halde
kendini inkar ediyorsan
ahrazsın



dağ sende ah ediyor
çöl bende
kötülük kendini kral zannediyor
sürünün içindeyseniz sürünürsünüz
ha insan olmuşsunuz
ha hayvan
illada kendinize bir yer arıyorsanız
uzak durun günahlarınızdan



aynı yüreğin enkazında
kendini farklı biçimde arıyor birey
say ki uzadı yay
koptu halat
çatladı toynak
kalmadı tat



bilirmisin
kaç mevsime kendi ellerimle ağ attım
bahtıma düşen yaprak dökümü idi sanki
acıların bilançosu tutulmaz
her telde de çamaşır kurutulmaz
lakin hangi mührü vurdun dudaklarıma ki
beni susturdun



basıp durma yüreğimin mayınlarına
iki de bir de suyu taşırma
akrebi yelkovan dan ayırınca
durdu vakit
bozuldu akit
tükendi nakit
işin içine ettiler
kefenim ize fiyat biçtiler
Allah şahit