"_________________________ yüzüm de ki çizgilerden yar oku beni
__________________________ yüreğimi aç yar oku beni
__________________________ düşmanın mızrağı vız gelir bana
__________________________ sadece öldürür yar oku beni..."



sadece bedenlerimiz değil
ruhlarımızı da esir aldılar
ne bu esaretten kaçabiliriz
ne de cesurca çıkarabiliriz
____________________ kuyunun dibin de sır tutmuş boku...


bakirlerin yalan beyaz dişleri
karardıkça gerçeklerin düşleri
kapalı kapılar ardın da gülüşleri


ki ne zaman acımı yutkunsam
tenhalaşır yüreğimde kelimeler
som hüzün uykusuz sabahı eşer
gün güneşi unutur
unutur sesimi düşler
unutur gülmeyi mutlu gülüşler
ve bir çocuk karanlıkta koşacak
korkarım emdiğim süt kanlaşacak
_____________________________ ruhum kendini yakacak


yalan kararıp kalabalıklaşacak
illa çilem
sonra yol karışacak



su sızmasın aramızdan istedim
iki dağın arasın da ırmak sesi
tam orta da kızıl ağaç gölgesi
kaşların yay germenin hevesi
____________________ çıkarsan çile sapladığın bu oku...


bu yalnızlığın ikinci el malı
terasa serdiğimiz o mavi halı
uçan deseni için hayat pahalı


ve ne zaman duvar konuşsa
babanın astığı eski takvimden
altına kazıdığın fi tarihi deminden
kabullenmesi kolaymı olur nedametinden
kan akmaz mı sandın öldürdüğün sevgiden
can çıkmaz mı sevenden
ah be çilem
istersen bunu şiir diye okuma
____________________________ ömrüm sona ermeden


bunu ne sen ne de onlar anlayacak
illa annem
sonra bulut ağlayacak



bu çile
çözümsüz bir bilmece
arza binlerce sual yağacak
kızıl şafak zamanı ruhlarımız yanacak...