----üçüncü şahsa kına niyetine----



Bir şeyim kalmadı yitireceğim,
Nem varsa kaybettim.Sözde yaşarım(!)
Üç-beş yılım kalmış bitireceğim
Alev idim söndüm, közde yaşarım.

Sunam, düşlerinden gül deremedim
Seni andırmayan kul göremedim
Buyur ettim ama, yol veremedim
Karanlık kapatmış izde yaşarım

Kendimce yaşattım kendimde seni
Sevincimde seni, derdimde seni
Çok gören feleğe verdim de seni;
’Siz’ler ağır geldi, ’biz’de yaşarım

Gün olur ayağın basacak yere
Soracaksın: kimim, burası nere?
Tepeden tırnağa gittin bir kere
Koyaklar tükendi, düzde yaşarım.

Çömelip aynaya seyret zamanı
Kemirmişte yıllar bozmuş havanı
Bir derin acıdır geri kalanı
Bakıp uyuduğum gözde yaşarım

Ölüm ne yalındır, ne iki yüzlü
Velioğlu, onda sonsuzluk gizli
Sevgiyi anlatan nur beyaz özlü
Al yanak, bal dudak yüzde yaşarım.


Osman Velioğlu