Bencildir insanoğlu, başkasını düşünmez
Sen ne acı çekersen çek, onun içi acımaz
Kendi eder, başkasına atar suçu pişkin pişkin
Ağlatarak gülebileceğini sanır, içinde bitmez kin

Sadece insan değil, zaman da bencildir
Üzülünce geçmez inadına, mutluysan su gibi akar
Ellerini tutar, uzun yollar boyunca gidersiniz
Tam uçurumun kenarında aşağı atar

Duygularımız da bencil, geri kalmazlar bizden
Bize hükmeder, rehin alır ruhlarımızı
Düşünmezler biz ne hâle düşeriz zamanla
Sonra bir bakmışsın binlerce insan mezarda

Aşklar daha bencildir, kolay kolay da silinmezler
Bağlanır kalırsın tutkuyla, sonra tutkuyu da alır aşk
Gider yoluna ardına bakmadan, kafanda bilinmezler
Ondan habersiz dökülür aklına gelince gözden yaş

Şarkılar daha da bencil, vurur geçer kalbini
Hançer gibi saplanır unutamayasın diye
Yok eder içindeki umut zerreciklerini
Arkadan bakarsın umutsuzca gelsin diye

Ama yok be, en bencili insandır bu hayatta
Kanı yıkar kanla, suçu yıkar masum insana
Düşünmezler ki oyun bitse şahla piyon aynı kutuda
Onlar yine gülerler, hep ağlamak kalır sana