Sen gittin ya...
Ağır bir boşluk bıraktın...
Senden geriye...
Şimdi...
Zifiri bir karanlık içinde...
Tutsak olmuş bir esir gibi...
Sensizliğe müebbet yemiş...
Yalnızlığı yaşıyorum...
Gidişinin ardından...
Tek bir söz söyleyemedim...
Yüzüne bakamadım bile...
Günden güne...
Eridim...
Tükendim...
Bittim...
Sonsuzlukta bir insan...
Nasıl yalnız kalırsa...
Öyleyim işte...
Sesim, soluğum kısık...
Nefesim kesilmiş...

-------

Ayrılık...
Ölüm kadar acı ve soğuk be Sevgili...
Gözlerimin içi...
Cehennem ateşi...
Dudaklarım...
Senden başkasına mühürlenmiş...
Bir zamanlar...
Senin için atan bu kalp...
Adeta buz tutmuş...
Yüreğimi hiç sorma...
Sanki kızgın demirlerle dağlıyorlar...
Aynaya her baktığımda...
Kendimi tanıyamıyorum artık...
Yokluğunun bedeli...
Çok ağır oldu be Sevgili...
Çok ağır oldu...

-------

Daha düne kadar mutluluk kapımdaydı...
Bulutların üzerinde uçuyordum adeta...
Aşk bana güneş kadar yakındı...
Güneş kadar sıcak ve parlak...
Birdenbire, beni bırakıp gittin...
O an, kanatlarım kırıldı...
Hızla yere çakıldım...
Öyle bir boşlukta bıraktın ki beni...
Yönümü bulamıyorum...
Rüzgar beni ordan oraya savuruyor...
Bu acı geçer mi bilmiyorum...
Ama...
Ben...
Sensizliğin acısını...
Yüreğimin en koyusunda yaşıyorum...
Sen gittin ya...

Yazan : Recep Hamza