anla beni Allah aşkına
rüzgarlar estiriyorum çıktığın basamaklara
keşkelerimi rehin bırakıyorum sana
pişmanlıklarımı gardiyan misali dikiyorum ortalıklara
lanet olsun
lanet olsun
sevmeyip de terkedenlere
lanet olsun
tabakamda hüzün
kadehimde gözüm
ben sana meftunum sen körsün



içimi seninle dolduruyorum
hiçimi seninle
karanlıklarda yıldızların hayatı kayıyor
herkes birbirini bayıyor
kimisi kafayı yiyor
kimisi yaftayı sıyırıyor
ben sana meftunum sen körsün



sevmek bazen habersiz girer kanına
canına habersiz girer
kaç nesil eskitim hayat tarzımdan
avazımdan kaç nesil eskitim
metroda çıkmış birisi çok güzel bir tambur çalıyor
sanki susamış yüreklere su serpiyor
dışarı çıkınca bir kanepe bulup sigara mı tellesem
yoksa sana az kullanılmış bir yürek mi vaat etsem
ne yapsam
ne etsem
nasıl üstesinden gelsem
saatler ellerimde ufalanıyor
ben sana meftunum sen körsün




belki piyangonun son talih kuşu sun
ah seni tanımıyor bu eller tanımıyor
bir uçak kalkıp gidiyor Sabiha Gökçenden
anladım ki bu şehre veda ediyorsun
yani yoksun
ben sana meftunum sen körsün