İçeriye girerken dikkat et
Doksan beş yıllık eski püskü bir oda
Duvarları küf kokuyor, bir camı kırık
Birkaç satırlık bir not var şamdanın yanında

Haykırışlar duyulmaz olmuş odanın içinde
Gardiyan pusu kurmuş, izin vermiyor özgürlüğe
Kimileri ölümle tanışmış, kimileri direniyor
Kan ve haksızlık kokuları karışmış bedende

İsyan eden cezalı, itaat et bu kirli aymazlığa
Tek bir koltuk, tek amir, ses etmez kimse ona
Eriyip gidiyor her geçen gün insan müsveddeleri
Yollar tıkanmış burada, gidemiyor kimse ileri

Bir alır, beş verirsin; çöküşü izlersin şaşkınlıkla
Gittikçe tükenirsin, yaşamaya mecalin kalmaz
Bir bakarsın yabancılar sarmış dört bir yanı
Belki de sen yabancılaşmışsın bu yalancı odaya

İşin özü boş ver sen bu odayı, düşünme
Düşünen olsaydı bu hallere düşmezdi zaten
Kocasından dayak yiyip geri dönen kadın gibi
Tek birine tapıyoruz, bilinmeze batıyoruz
Birdenbire sessiz bir çığlık kaplarsa içini
Korkma sakın, bu isyan kuzuların sessizliği

Paylaş:

8 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (7)

5.0

100% (7)

Kuzuların sessizliği Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Kuzuların sessizliği şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

KUZULARIN SESSİZLİĞİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ, @ismailoglumustafayilmaz

6.8.2018 16:06:18

Şiir; kara gecenin mehtabı, saf yüreğin harmanıdır, kutlarım…
Kaleminize ve gönlünüze sağlık…
.................................................... Saygı ve selamlar..

Işık Mehmetali, @isikmehmetali

5.8.2018 21:44:31

5 puan verdi

Anlamı ve anlatımı güzeldi
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar

Etkili Yorum

Serap IRKÖRÜCÜ, @serap-irkorucu

5.8.2018 18:38:33

5 puan verdi

Yılların yorgun binaları her zaman dikkatimi çeker... ne yaşanmışlıkların şahididir onlar ve ne kadar ketumdurlar... Ser verirler, sır vermezler...

İçindeki her eşya anıların defteri gibidir... Neden ve kime alındığından, kullanılırken yaşanan duygulara kadar her şey sinmiştir onlara... Bir tarayıcı olsa zaman makinesi gibi... o eşyalar yeter evdeki yaşanmışlığı anlalatmaya... Çünkü çoğunda o anı yaşayanlar yok artık...

Her antikacı dükkanının önünden geçtiğimizde babaannem: " ne garip, eşyalar insanlardan daha kıymetli... Bunları yapanlar, kullanananlar yaşamıyorlar artık, ama onları eskittiği eşyalara değer biçilemiyor... Eşyanın eskisi kıymetli, insanınki değil!...' derdi...

Çocuk aklımla anlamazdım... Şimdi anlıyorum... Bu ters orantıyı ben de sorguluyorum şimdi!... :)))

Şiirin içeriği için seçilen başlık, çok şey anlatıyor... Başarılı bir seçim...

İçeriğini doğru bir kompozisyonla dizelere aktaran güçlü kaleminiz kutlarım...

Saygılarımla...