Girme gönül uyuz itle harala
Sal ipini fersah fersah arala
Zağar fino döner iken krala
Hem kendini çeker hem seni dara


Yıllar yılı burnu b..tan çıkmazken
Etrafına iyi gözle bakmazken
Onu kimse çakal diye takmazken
Deriyi sürüyor çöl de bu ara


Zurnayı almış eline öttürür
Bastığı yer ne ot ne çim bittirir
Yalanlarla dostu dosta çattırır
Bir elin de mala bir el de kara


Kaf dağından burnun yere inerken
Yüreğine ebabiller tünerken
Kıvılcımlar sönüp küle dönerken
Kalbine saplanır kör paslı hara


Bir pula satarlar hira özünü
Kepçe kepçe yedirirler sözünü
Belki buruşturup nazlı kızını
Bahşiş diye atarlar çengi bara


Kamburun belinden pörtüp fırlarken
Kalemimin kelamını zorlarken
Sen geberip çukuruna korlarken
Evrenden bir pislik eksilir bire


Nazo’m bir gün elbet hesap soracak
Ayrık otları başını saracak
Sanma bunlar yanına kâr kalacak
Ağustos da çekileceksin dara....

Nafize