2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
730
Okunma
Belki hep bu yüzden ağlamak istemişimdir
Bir dikili orman bulamazsınız yüreğimin kuytularında
Ve hep nadasa bırakılmış öyküler yazılmıstır kurak topraklarımda
Yagmur yağdığında korkarım çamurlara bulanır yüzüm,
Yûzlerine baktıklarımdan utanır toprak rengi iki gözüm.
Belki hep bu yüzden kaçmak isterim kendimden bile,
Hırslarım budanmış bir ağacın gövdesi kadar masum,
Ve köklerimi sökmek isteyenlerdendir korkum,
Her seferinde küllerimden filiz verdim, kendime döndüm,
Ben döndükçe yaktılar, yandıkca kendime sövdüm...
Bahar2012
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz