3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1300
Okunma

Değdikçe rüzgar tenime, tenim incinir
Gün ağardıkça akşamın uykusu gelir
Gönlümü rüzgarına katabilsem bir
Gün geçtikçe sessiz solan yüz benim
Gözlerime rüzgarı dolan güz benim
Şu kızıl ufkun çizgilerinde
Akşamı esir eden tepelerinde
Gönlüm hüzne boğulur hala derinde
Gün geçtikçe sessiz solan yüz benim
Gözlerime rüzgarı dolan güz benim
Gördüğün akşamın kızıl yüzüdür
Yaprağı soldurur tenini üşütür
Gün ruhumuzun ölüm günüdür
Gün geçtikçe sessiz solan yüz benim
Gözlerime rüzgarı dolan güz benim
Eylul2013
Fotoğraf: Manisa Maldan köyü
(Çektiğim fotoğrafları izlemek için @hilmigencerrr Instagram hesabından takip edebilirsiniz)
5.0
100% (3)