üşümeyi kış ertesine bırakıp
yaralarımızı sarmalıyız leyli
an’kesiği canlarız şuracıkta
sayımız çoktan az,azdan fazla
can ve canan olmanın
azabını yaşıyoruz aynı zamanda

sürgünün bedava
vedanın mebzul
ihanetin olağan kabul edildiği
bir kentin sokaklarında
an’kesiği canlarız
soğuktan titreyen şuracıkta
üşümeye kış ertesine bırakan

kuşlara mı özenmeliyiz leyli
ay çiçeklerine mi
korkusuz menekşelere mi
bilemedim bilemedim

silemedim silemedim leyli
göz nemini tavan aralarına saklanmış
tozlu çocukluk korkularımızdan

an’kesiği canlarınız cancağzım
şunun şurasında
tavan arasında titrerken
korkusuz türküler söylüyor
yıllara direnen yanımız
bu aralar ziyadesiyle kahverengi hazanımız

leyli
bir kase çorba
bir bardak çay
bir yarım simit
bir anne yüzü
bir memleket türküsü
huzuruna muhtacız

fm