BEDBAHT
Sen gittin ya
Ben gittiğin yerdeyim hâlâ
Aynı yerde yaşıyorum hayatı
Zaman değişiyor olsa da zihnimdeki mekân hep aynı
Bir önceki gün her günüm
Hançerem düğüm düğüm
Her nisan ayı şu ömrümün çıkmazında
Hangi mevsimde yaşadığımın bir önemi yok
Kar yağsa da, fırtına kopsa da.
Aklım hep gidişini haber veren nisan yağmurunda
Hayat hızla akıp gidiyor
Gençliğim gerimde kalıyor
Kırçıl saçlarımda bunu görebiliyorum
Her şey değişime ayak uyduruyor
Biçare bedenim bile
Değişmeyen tek şey aynı kâbusla uyanışım
Ve de kapıyı çarpıp çıkışım
Gecede derdime ortak bir tek yol
Suskun yolarda bir tek ben
Bende ise hep sen
Kafamın içinde depremler oluyor sanki
Kulaklarımda tarifsiz bir çınlama
Zihnimi tırmalayan neden sorusuyla
Beyhude gezerken suskun sokaklarda
Yüreğimde kopan fırtınalar eşliğinde
Buz tutmuş kaldırımları eze eze yürüyorum
Şehir çıkmaz
Sokaklar labirent
Her köşe dönüşü aynı gara çıkıyor
Ve her tren geçişinde o an canlanıyor zihnimde
Aralık ayında nisan yağmurları yağıyor
Bunu tüm benliğimde hissediyorum
Ihlamur kokuları tütüyor burnuma
Olmaz diye bir şey yok
Çünkü ben tek mevsimde yaşıyorum hayatı
Yüreğim yanıyor ama bedenim tir tir titriyor
Titreyen bedenime pardösüyü sımsıkı sarıyorum
Hiç olmadığım kadar üşüyorum
İhtiyacım olan aslında bir yudum kanyak
İçmek serbestse bile artık
Sen istemediğin için büyük yasak
Bulunduğum duruma bir gönderme gerekse
Özlem derdini anlatabilecek birkaç cümle
Hava soğuk, hava ayaz
Sensizlik ise soğuktan da ayaz

SEYİT ALİ ORUÇ.