4
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
824
Okunma
Bir durgun denizin kıyısında
Sıcak bir yaz günü
Rüzgarın hiç esmediği
Gecenin karanlığında doğan ayın ışığı
Yansıyordu dalgın gözlerime
Lakin aklım çıkmaz sokaklarda kısılmıştı
Yorgun ayaklarım yalpalıyordu
Keskin bir şekilde sağa sola
Ve ıslak kuma bata bata
Kalp atışı zayıflıyor
Azralin nefesini ensende
Soğuk bir şekilde his eder gibiydim
Kendimde bile firar etmiştim
Sanki dünyada varlığım yokmuş gibi
Bazen insan kendinde bile kaçar
O günlerde birindeydim
Suskunluğun arkasına saklanarak
Rotamı kaybetmiş gibiydim
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz