Hesaba çekmiyorum ne bu günü ne dünü
Çoktan unuttum aşka söz verilen o günü
Sevdim hem de çok sevdim oda biliyor bunu
Güç takat ver Allah’ım bu kulunun dizine
Yeter ki o yaşasın ben görünmem gözüne

İzin verme tabipler masaya yatırmasın
Aşkın olduğu yere neşteri batırmasın
Sökmesin yüreğinden sevdamı bitirmesin
Sök dese de bakmasın bu kulunun sözüne
Yeter ki o yaşasın ben görünmem gözüne

Bakmasın resimlere eğmesin kaşlarını
Sabır deyip sıkmasın dökmesin dişlerini
Kirpiğinin ucunda tutmasın yaşlarını
İzin ver de can gelsin bu kulunun yüzüne
Yeter ki o yaşasın ben görünmem gözüne

Vaz geçtim gel demekten kalsın doğduğu yerde
Sormam inan kimseye kimle, nasıldır, nerde
İnmesin gözlerine ölüm denilen perde
Kurban olam bent kurma bu kulunun düzüne
Yeter ki o yaşasın ben görünmem gözüne

Ağlamasın ardından ana baba bacısı
Uşaklar için tütsün harabenin bacası
Düşmesin yüreklere yokluğunun acısı
Hakkı mı helal ettim su serp kulun közüne
Yeter ki o yaşasın ben görüşmem gözüne

Belki bir aksam üstü belki gece yarısı
Elbette sönecektir SAMYELİ’nin çırası
Hakkımı helal ettim bu can onun yarısı
İstemem gam düşürme bu kulunun özüne
Yeter ki o yaşasın ben görünmem gözüne


S. SAMYELİ