1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
842
Okunma
“Öldürmez sandığın herşey öldürdü beni”
Her gün her gece
Aynı yerden sapladı hasret üstelik hançerini
Sen yoktun
ben her sabah öldüm
uykusuzluklara uyana uyana
sarmaş dolaş ezik bir çarşaf
kıvrandı parmak uçlarımda
kokunu bıraktığın her köşe
içimde ağırlaştırılmış bir kurşun
“Öldürmez sandığın her şey öldürdü beni”
Sen yoktun göğsümden nefesimi çaldı
sehpalarda eskitilmiş kül tablaları
sofrada hüzünbaz yanlarımın anasonluğunu
Hiç açılmadı pencereler
sıkışmadı çarparken perdeler camlara
En güzel vedalara saklanmış yağlı bir urgandı yokluğun
“Öldürmez sandığın her şey öldürdü beni”
Sen yoktun
5.0
100% (8)
Cevap Yaz