5
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
446
Okunma
Ölü bir şehir gibiyim
dizlerimin üzerinde yalnızlık sancısı
kaybolan her sokağın tam ortasındayım
tanıyanı yok aynadaki yüzümün
ben bile
İçimde solgun sardunyalar
balkona sarkan begonvil eskitmiş çiçeğini
çürümüş yaralarım
sesine değen sesim susmuş
Ölü bir şehir gibiyim
duvarlardaki anarşist aşkları silinmiş
hatırlayanı kalmamış kızılın da bir renk olduğunu
susturulmuş konuşamadıklarımız
İçimde sarkıksız yağmurlar
tenim ıpıslak yokluğundan
haziran da utanmış bu kara bulutlarından
aşk yaza yakışmamış
yada biz benzetememişiz hiçbir şeyi yalnızlığımıza
Özgür akın
@şiirdensebep
5.0
100% (7)