Günün ilk ışıklarıyla uyanırsın
Öncesiz bir siren sesi, martılar uçuşmuş
Başladığın her gün için şükredersin
Uçuk kaçık hayaller... Bilmezsin, tanımazsın hayatı

Saat on iki... Gün ortası haberleri başlamış
Yolun yarısına gelmişsin şairin dediği gibi
Telaş içinde geçiyor her an, tadına varamıyorsun
Her yol mübah, her nefes azap, yaşamak tuzak

Akşamın olanca yorgunluğu çökünce üstüne
Haykırmak istersin dağlara çıkıp, dermanın varsa
Birikmişler yorar insanı, katılaşırsın olduğun yerde
Teker teker gider limandan gemiler, beklersin zamanını

Saat on iki... Bu sefer bir ışık belirir bembeyaz
Çöker ruhunun tam ortasına kara ayaz
Sonlanır film, perde kapanır, uçuşursun sonsuzluğa
Hamdın, piştin, yandın... Şükret senaryoyu yazana

Kötü karakterler hiç olmadı mı?
Adalet er geç yerini bulmadı mı?
Kötülük, fenalık düşünenin yüzü solmadı mı?
Bekle, bekleyebileceğin kadar bekle evlat
Işıklar kapanır, gemi batar, aynı gemideyiz