fırçam gül dalından
boyuyorum dünyayı ebruli renklere
teknemde yüzüyor rengarenk gemiler
suya resmediyorum güzelliğini

eleğimsağmaya özendin ebruli sevgili
bir denizci türküsü dilinde
sevdim seni lahor mavisinde
mühreyle vuruyorsun kalbime
sadabad bahçelerine özendin ebruli sevgili
sonsuz bir renk cümbüşü içinde
suya resmediyorum güzelliğini


Karanfilimsin ebru teknemde
bir gelgit lalesi gönlümün bahçelerinde
bir sufi sanatı gibi sevmek seni
sonsuzluk armonileriyle

muhibbi divanında kokusunu duyduğum çiçeksin
nesih yazılmış hatta arşa çizilen çizgisin
kuşların danslarında sürüp giden maviliksin
acı bir çiğdem gibi çoğalıyor hasretin ebruli renklerde

ebruli gülüşlü bir lalesin sadabatta
gelincik ebrusu misali açıyorsun iç kanamalarımda
beni sonsuz bir bekleyiş içinde bıraktın loş limanlarda
hüznün çiçeği ters laleler açıyor nevbaharlarımda

insanlar içinde yalnızım
iyilikle gülümseyebilen
sevgiyle açan çiçekleri arıyorum

suya resmediyorum hasretini
köprülerden çok sular akıp geçti
yaşadım seni bunca yıl
istanbul nazendesi lale çiçeklerinde

Ömriye KARATAŞ
09.07.2018