sabret dedi yaradan
sabret
kan gibi
şah damarından akan...


sabır; sözü yutmaktır der eskiler
küçük dilinin altındadır dikenler
içimizden dökülen ırmaklara uyup
öfke çağlamasın diye direnmeler

sabır;
teslimiyet değil
bir mücadele biçimidir dediler...



aşk yüreğini büyütmek derdi dedem
vasiyettir canı gönülden tutuyorum
ak bir kısrak doludizgin göğsüm de
ele güne karşı acılarımı uyutuyorum


"saçlarımı okşatasım var"
________ ben askerken ölen babanneme

ölüm sınanmaz demişti babam evvelden
ya
hayatla kumar oynanmıyor...


ayrılığa giden yollar düze çıkmıyor
ağıtlar söz dinlemiyor
küçükken anlamıyor
insan...


zor bela sokulurdum yatağıma
gece vardiyasından gelmeden babam
annemin sesinden evvel öperdi alnımdan
ben uyurdum numaradan
şimdi uykular talan
usta bu dünya yalan

gözlerimin kahve yorgunluğu blöf yemiyor


bu acılar olası değil
ne varsa sahipsiz yetim kalana
salkım söğüt gibi eğil
kaçak var bi yerlerde söz tükeniyor
nefesim daralıyor
yüreğim kanıyor
ki en çok da ondan canım yanıyor
annem...