UNUTAMAM SENİ (497)

Gül yüzlü meleğim yazmadan olmaz.
Unutamam seni unutmam asla.
Merak etme dünya bana da kalmaz.
Unutamam seni unutmam asla.

Haziran ayının yirmi yedisi.
İki bin on altı yılı geldi si.
Hüzünleri kalmış tek hediyesi.
Unutamam seni unutmam asla.

Yıl yıla eklenir her haziranda.
Üçüncü yıl gelmiş bu yazılanda.
Neylersin hep böyle hal bozulanda.
Unutamam seni unutmam asla.

Sen benim ebedim hem ezelimdin.
Hem de ilk göz ağrım hem özelimdin.
Dünyada sevdiğim tek güzelimdin.
Unutamam seni unutmam asla.

Hayatımda bir gül çiçek idin sen.
Koklamaya bile kıyamazdım ben.
İncinirsin diye yazamazdım ben.
Unutamam seni unutmam asla.

Kaderimiz birmiş yolumuzda bir.
Hem sende hem bende var idi sabır.
Dünya bana kalmış sana da kabir.
Unutamam seni unutmam asla.

Unutmak mümkün mü, değil elbette.
Sen sılaya döndün bense gurbette.
Yaşatılan ömür amel kıymette.
Unutamam seni unutmam asla.

Zayi Ozan diyor hal seçilir mi.
Sen olmayınca da yol seçilir mi.
Yad etmeden seni boş geçilir mi.
Unutamam seni unutmam asla.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 27/6/2018 Çarşamba.
(Yayında ayni gün)
www.edebiyatdefteri.com/siir/1172300/

Şiirin hikayesi:
27 Haziran 2016 tarihinde vefat eden
sevgili eşim için 2.ölüm yıldönümünde
yazdığım şiirim. Tanrım rahmet eylesin.