Kaybedilmek boynumda zincir oldu;gözlerinse gölgesinde anahtarın
Yıkılmak alnıma kader oldu;seslerinse ecelime vahdet ırmağın
Solmak kahrıma ar oldu;sözlerinse serpilişime takatın
Yılmak zalıma yar oldu;ellerinse kalbime naatın
Bir iklim besle ben gibi sen gibi ya da biz gibi
Bir iklim sakla sen gibi ben gibi ya da biz gibi
Veda kokmasın ellerin ya da fazla toprak
Ben nedense hep topraktan kaybettim;ay yüzlü
Ay ırmağa doğar en çok şafak günü
Kıskanınca,kıskançlar astı beni her geçen günü
Saymaya başlayınca

Ben feryat yazdım,figansa yalanlarda kaldı
Doğdum gün be gün,yıkılmaya inat
Yara resim oldu kıble bildim yüzümü
Namus bildim göz yaşımı silmedim üstümü
Gitmedim ırmaklara kırıldı kanatlarım yarası çok taze
Zaman geçer derler geçti belki,ama kalbim sende
Artık son sahibinde
Sende gitme ay yüzlü,diğer sevdiğim herkes gibide
Ölemiyorum ben nedense
Sen bari sev ben ölmeden sen ölmeden önce
Beni de...