2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1044
Okunma
Bu akşam kalemim kırmızı
Mürekkebim bitmek bilmiyor
Izdıraplar ile dolu satırlar
Sebesizce uzayıp gidiyor
Sabahdan kaçan yüzüm
Bir kez daha ona el veriyor
Ne vardı sanki akşam olsa
Hep akşam olsa
Ben karanlıkta asilim
Sevmediğiniz acıların bir bir
Atıldığı karanlıkta yalnızım
Ben yalnızken asilim
Güneş !!!
Neden sevmessin beni ?
İzin vermessin bana ?
Neydi ki günahım ?
Günahlarım sana ağır geliyor
Onlar senin ışığını kapatıyorken
Sokakları siyaha teslim ederken
Sen de haklısın ey Güneş !!!
Bu akşam ağlayan satırlar yazdım
Kanayan mısralar, yalnız insanlar çizdim
Yağmur damlaları utanıyor
Günahlarım onlarada ağır geliyorken
Nefes alan her beden
Benden nefret ediyorken
Nasıl akşamdan vazgeçebilirim ki ?
Beni tek kabullenen akşamdan . . .
5.0
100% (5)
Cevap Yaz