Elbette; uyanınca sabahleyin uykumdan
Bakınır sağa sola hep izini ararım
Elbette; sen olmazsan, hüzünlenir kaygımdan
Leyla gibi dolaşıp gül yüzünü ararım


Elbette; akşamları gün ufuktan batarken
Oturup da balkonda aşkımı düşünürüm
Bakarak uzaklara derdime dert katarken
Yüreğinde yıktığın köşkümü düşünürüm


Elbette; Ay doğunca dolaşırken mehtapta
Gönlüm kederle dolar özlerim gözlerini
İkimizin şarkısı çalıyorken pikapta
Gözlerim bulutlanır duyunca sözlerini


Elbette; yakamozlar parlarken yanar içim
Sarhoş eder ruhumu zambakların kokusu
Şunu bil ki sevgili sensiz inan ben hiçim
Yüreğimde sızı var ve kaybetme korkusu


Elbette; bilirsin ki gecenin son anında
Uyuyamaz dalarım sevdiğin o bahçeye
Şebnemlerle ağlarım gül dalının yanında
Anıları yığarken aklımdaki bohçaya


Elbette gülenler var aşkımla alay edip
Böyle derin bir sevda çağımızda olmazmış
Nerde bir türbe varsa adak adarım gidip
İnanırım yürekten seven yalnız kalmazmış


Elbette; Rabbim duyar canhıraş feryadımı
Bu aşkı koyup kalbe beni yalnız bırakmaz
Yazmış kaderimize adın ile adımı
Dilerim canımızı nar-ı aşkıyla yakmaz


NİLÜFER SARP