Yersiz yurtsuz sözle, şiirler yazama
Adımla adını, anma olur mu?
Haddini aşarak, ağzını bozma
Yâd elde boşuna, yanma olur mu?

Verdiğim değeri, kenara ittin
Dostluğu sevginin, aşına kattın
Üstelik sözünün, üstüne yattın
Sütten çıkmış kaşık, sanma olur mu?

Yemini verirsen, kuş olur uçar
Yokuşa vurursan, pis koku saçar
Altın yular vursan, elinden kaçar
Emanet eşeğe, binme olur mu?

Dedi kodu yapma, ömür bitirir
Düşünmek adamda, akıl yitirir
Hatta canını da, alır götürür
Davetsiz sofraya, konma olur mu?

Kulağımı deldi, tekrarlı sesin
Benden bir şey olmaz, orası kesin
Bir de vebalini, aldın herkesin
Her söylenen söze, kanma olur mu?

Gelin güvey olma, kendi başına
Davul zurna bile, eşi eşine
Faydasız sevginin, düşme peşine
Pervaneler gibi, dönme olur mu?

Necati’yi şöyle, gözden geçirdim
Sevgi kanat açtı, göğe uçurdum
Unutma iksiri, bulup içirdim
Zehirli şerbete, banma olur mu?

Necati OCAKCI
13.06.2018
ANTALYA