1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1011
Okunma
ne bir vazgecilmezlik
nede ötelenme ortasındayız
ufkun yalın ayak coçuklarına hiçran tütsülerinde
bir yanımız korkudan değildir
umudun kıyısında düşüşlerimiz
mehtap aynı kader sofrası yine kalınlardayız
ölüme uzak duran
sevgi cığlaklarına inat
merdivenler gibi
bir bir uzak durgun ve paslı
ellerimizdeki acıyan nasır taneleri ,
hani biz hep dururuz ya
gecemeden dünyanın alev cığlıklarına
hani onlar gibi olmak istemeyiz ya
korkular ağlar ya geceleri
süt coçuğu olur
düşünen
Ve merhamet eden
viçdan yanımız...
öğle iste ercüment
asla deme
ve vazgecme
yol eğrisinden
hayat susunca
unutmak
ölünce güzel...
5.0
100% (6)
Cevap Yaz