Gökyüzü kan kırmızı, dökülmekte bulutlar
Top, tüfek, tank sesleri yıkılmış tüm umutlar.

Mahşer çığlığı her yer, deler tüm zamanları
Koskoca bir ümmetin, en çaresiz anları

Ben şaşkın ve öfkeli bu zulüm karşısında
Çığırtkan katil sesler bu ibret çarşısında

Minik masum bedenler teker teker can vermiş
Bombalar eşliğinde şeytan huzura ermiş

Ceset binalar kalmış çökmüş vicdan kalesi
Tozdan görünmez olmuş güneşin kor halesi.

Zaman, servet ve umut yitirirken önemi.
Kana doymamış toprak, çektikçe çekmiş demi

Ufak bir beden gördüm, kalmış tas da maması
Dikiş tutmuyor artık bu insanlık yaması

Kimi kaçmış terliği, kalakalmış eşikte,
Kimisi de can vermiş büyüdüğü beşikte.

Dünya övünür durur güzellik muradında
Şeytan huzura gelmiş kan ve ölüm tadında

Her duvarda kalırken mermiden, kandan bir iz
Dolaştıkça ürperten her kapıda farklı giz

Çöreklenmiş mezalim karabasan misali.
Bakıyor her enkazdan, Hasan, Hüseyin, Ali...

Çocuk sesleri susmuş bahçeler mezar olmuş,
Çok yaşamış belki de ömrü bergüzar olmuş..

Mahşeri kalabalık herkes bir yana kaçar..
Bomba yağarken gökten yürekler buruk, naçar...

Ölü şehirde bir ses yankılanır aniden..
Bir çığlık susar bin ah ayaklanır yeniden...

Son nefesinde bile getirirken şahadet..
Esirgeme rahmetin, ya Allah ya Hay meded.
Yazan; Selma ÇANAKÇIOĞLU 9 Haziran 2018 Cumartesi